مگر نه اشك، زیباترین شعر و بی‌تاب ترین عشق و گدازان‌ترین ایمان
و داغ‌ترین اشتیاق و تب‌دارترین احساس و خالص‌ترین گفتن
و لطیف‌ترین دوست داشتن است كه همه، در كوره یك دل، به هم آمیخته و ذوب شده‌اند
و قطره‌ای گرم شده‌اند، نامش اشك؟
و داغ‌ترین اشتیاق و تب‌دارترین احساس و خالص‌ترین گفتن
و لطیف‌ترین دوست داشتن است كه همه، در كوره یك دل، به هم آمیخته و ذوب شده‌اند
و قطره‌ای گرم شده‌اند، نامش اشك؟
كسی كه عاشق است و از معشوقش دور افتاده و یا عزادار است
و مرگ عزیزی قلبش را می‌سوزاند، می‌گرید، غمگین است،
هرگاه دلش یاد او می‌كند و زبانش سخن از او می‌گوید و روحش آتش می‌گیرد
و چهره‌اش برمی‌افروزد، چشمش نیز با او همدردی می‌كند؛ یعنی اشك می‌ریزد،
اشك می‌جوشد و این حالات همه نشانه‌های لطیف و صریح ایمان عمیق و عشق راستین اویند
گریه‌ای كه تعهد و آگاهی و شناخت محبوب یا فهمیدن
و حس كردن ایمان را به همراه نداشته باشد
كاری است كه فقط به درد شستشوی چشم از گرد و غبار خیابان می‌آید
واقعاکه چه آدم بزرگی بود دکتر ..........
BeNi
۶ مهر ۱۳۸۸ ساعت ۲۲:۰۲